تعیین مؤثرترین شاخص های معیار آب و آبیاری بر شدت بیابان‎زایی (بررسی موردی: دشت های کاشان و آران بیدگل)

یکی از معیارهای مهم در پدیده بیابان زایی معیار آب و آبیاری است که تحت تأثیر شاخص های مختلفی می باشد و همگی تحت تأثیر فعالیت های انسانی هستند. در این پژوهش به منظور تعیین مهمترین شاخص آب و آبیاری در بیابان‎زایی دشت کاشان و آران بیدگل و نشان دادن اهمیت مسئله فعالیت های انسانی در پدیده بیابان زایی پس از عملیات میدانی و جمع آوری اطلاعات لازم، به بررسی 13 شاخص آب و آبیاری با استفاده از مدل imdpa پرداخته شد. در پایان نقشه بیابان زایی حاصل از شاخص ها در سطح منطقه مورد مطالعه بر پایه واحدهای کاری در محیط gis تهیه شد. نتایج پژوهش نشان داد که 58/84% از مساحت منطقه مورد مطالعه در طبقه شدید و 42/15% در طبقه متوسط بیابان زایی قرار دارد که بیشترین ارزش عددی به ترتیب مربوط به واحدهای کاری دشت ریگی واقع در دشت سر اپانداژ، اراضی مسکونی و صنعتی، اراضی کشاورزی دشت سر پوشیده و اپانداژ با طبقه شدید می باشد. تجزیه و تحلیل انجام شده بر روی میانگین وزنی ارزش های کمی شاخص های موثر بر معیار آب و آبیاری در منطقه نشان می دهد شاخص مقدار ساعت پمپاژ آب تأثیر گذارترین شاخص در افزایش بیابان زایی منطقه می باشد.